Richtlijnen in Spanje
Sinds de jaren negentig maakt de Europese Unie zich zorgen over klachten over misbruik bij "timeshare-producten" en heeft zij op 26 oktober 1994 de Europese richtlijn 94/47/EG goedgekeurd om de rechten van de consument te beschermen.
Het Spaanse parlement voerde deze richtlijn door en op 15 december 1998 werd een eerste verordening goedgekeurd in de Spaanse wet.
De tijd heeft echter bewezen dat deze regeling onvoldoende was.
Op 29 maart 2012 valideerde het Spaanse Parlement de Real Decreto-Ley 8/2012, waarmee de timeshare-richtlijn werd gewijzigd, die vervolgens werd voorgelegd aan de Europese Commissie. Alle EU-lidstaten hebben de richtlijn vervolgens in hun nationale wetgeving omgezet.
Deze richtlijn had betrekking op timeshare, langetermijnvakantieproducten, wederverkoop- en ruilproducten en heeft een dramatisch precedent geschapen dat tot grote veranderingen in de timesharingsector heeft geleid. De timesharingrichtlijn was bedoeld om consumenten in belangrijke mate te beschermen tegen ongewenste timeshare-overeenkomsten en overeenkomsten voor soortgelijke vakantieproducten, die vaak aanzienlijke financiële risico's voor de consument met zich meebrengen.
Het heeft met name de consumentenbescherming uitgebreid tot aanvullende vakantieproducten, zoals bijvoorbeeld timeshare-overeenkomsten voor een periode van minder dan drie jaar, timeshare-wederverkoopcontracten, timeshare-uitwisselingsprogramma's en vakantieproducten voor de lange termijn.